Boekenplan's kennisbank: Tips & info voor auteurs
18 Augustus 2018 verscheen een artikel in Trouw over de Poolse dichter Czesław Miłosz en de poeziebundel Een dichter vergeet niet.
De eerste alinea’s zijn het intro van het artikel in Trouw
Lang niet alle gedichten van Czesław Miłosz gaan erover, maar oorlog, ballingschap en Europa komen regelmatig terug in zijn poëzie. Deze bundel omhelst zijn hele loopbaan, van het vroegste werk in 1933 tot de laatste gedichten in 2002.
Melancholisch en grappig en soms zo raak dat het je de adem beneemt. Misschien is Miłosz wel mijn favoriete Pool. Hoewel hij zichzelf geloof ik liever omschreef als een Litouwse dichter die schreef in het Pools (en hij geboren werd in wat nu Litouwen is maar destijds Rusland was). Ook prachtig: zijn autobiografie ‘Geboortegrond’ waarin hij zijn eigen geschiedenis met die van Europa vervlecht.
Lees hier het hele artikel van Marjolijn van Heemstra
Czesław Miłosz: een dichter tussen geschiedenis en filosofie
Poolse poëzie en internationaal succes
In het laatste kwart van de twintigste eeuw kende de Poolse poëzie wereldwijd veel succes. Dichters als Zbigniew Herbert en Tadeusz Różewicz genoten internationale erkenning en ontvingen prestigieuze literaire onderscheidingen. In het Nederlandse taalgebied was vooral Wisława Szymborska, Nobelprijswinnares van 1996, bijzonder geliefd. In dit rijtje grootheden mag Czesław Miłosz, Nobelprijswinnaar van 1980, zeker niet ontbreken. Met een literaire loopbaan van meer dan zeventig jaar is hij een sleutelfiguur in de twintigste-eeuwse Poolse literatuur.
Een leven getekend door geschiedenis
De twintigste eeuw heeft diepe sporen nagelaten in het leven en werk van Miłosz. Zijn biografie weerspiegelt de historische tragedies die Oost-Europa de afgelopen honderd jaar hebben getroffen. Geboren in 1911 op het Litouwse platteland als kind van Poolssprekende ouders, bracht hij zijn vroege jeugd door in Rusland, een land dat werd verscheurd door de Eerste Wereldoorlog en de Oktoberrevolutie. Tijdens het interbellum woonde, studeerde en werkte hij in Vilnius, destijds een Poolse stad, tot de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog.
Tijdens de oorlog verbleef hij in Warschau, waar hij getuige was van enkele van de meest dramatische gebeurtenissen uit de twintigste eeuw: de vernietiging van het Joodse getto in 1943 en de gewelddadige onderdrukking van de Opstand van Warschau in 1944.
Na de oorlog volgde een nieuwe tragedie: de sovjetisering van Centraal- en Oost-Europa onder Stalin. Miłosz, die sympathie had voor linkse ideeën maar geen communist was, werd door het nieuwe regime als diplomaat naar de Verenigde Staten en later naar Parijs gestuurd. De toenemende repressie in de Poolse Volksrepubliek bracht hem echter in 1951 tot een definitieve breuk met het communisme. Hij koos voor een onzeker bestaan als emigrant.
Ballingschap en terugkeer
Na tien jaar in Frankrijk verhuisde Miłosz met zijn gezin naar Californië, waar hij als professor Slavische literatuur aan de Universiteit van Berkeley ging werken. Zijn ballingschap in Amerika duurde tot de politieke omwentelingen in Centraal- en Oost-Europa in de jaren negentig, waarna hij kon terugkeren naar zijn geboorteland.
De geschiedenis in de poëzie van Miłosz
De turbulente geschiedenis waarin Miłosz leefde, is nooit ver weg in zijn poëzie. De confrontatie met historische wreedheden leidde tot een diep besef van de vergankelijkheid van het bestaan. Al vanaf zijn debuut in de jaren dertig stond de voortschrijdende, allesvernietigende tijd centraal in zijn werk.
In de jaren twintig domineerde vitalisme de Poolse literatuur, maar in Miłosz’ vroege poëzie maakte dit plaats voor een diepgeworteld pessimisme, later omschreven als ‘catastrofisme’. Zijn gedichten uit die periode zijn doordrenkt met apocalyptische symboliek en voorspellen een allesvernietigende kosmische ramp. Deze sombere visie op de geschiedenis bleef een constante in zijn werk, gekenmerkt door wantrouwen tegenover zowel de natuur als de menselijke samenleving. Beide krachten leken erop uit om de stabiliteit van de wereld te ondermijnen.
Tussen lofzang en protest
Toch is Miłosz’ poëzie meer dan een klaagzang over de vergankelijkheid van het leven en het onrecht van de geschiedenis. Zijn werk laveert tussen een euforische lofzang op het bestaan en een schrille aanklacht tegen de zinloosheid ervan. Hij omschreef zijn eigen poëzie als ‘extatisch pessimisme’—een paradox waarin de ervaring van schoonheid een centrale rol speelt.
Miłosz was bijzonder gevoelig voor de visuele pracht van de wereld. In zijn poëzie zoekt en vindt hij aanknopingspunten met het transcendente in de ervaring van schoonheid. In zijn beroemde prozagedicht Esse raakt hij, al observerend, de essentie van de dingen aan. Vergankelijke vormen verliezen tijdelijk hun tijdgebondenheid en onthullen hun ware wezen. Dit motief groeide in de loop der jaren uit tot een poëtische strategie: het vastleggen van herinnerde details in al hun zintuiglijke concreetheid om ze te behoeden voor de vergetelheid van de tijd.
Engagement en contemplatie
Miłosz’ dichterschap balanceert voortdurend tussen maatschappelijke betrokkenheid en contemplatie. In zijn poëzie uit de periode 1945-1953 onderzoekt hij expliciet de sociale functie van poëzie. Hij stelt zich de vraag of een dichter zich moet engageren met de wereld om zich heen of afstand moet nemen van de turbulentie van de geschiedenis.
In deze periode krijgen de ethische aspecten van zijn schrijverschap een prominente plaats, zonder dat zijn poëzie in propagandistische publicistiek vervalt. Zijn ‘catastrofistische’ stijl maakt plaats voor soberder, ironisch gekleurde gedichten. In zijn beroemde oorlogscyclus De wereld (Een naïef dichtwerk) schept hij een realiteit die niets herinnert aan het desolate Warschau van de Tweede Wereldoorlog, behalve in het allegorische slotgedeelte.
Poëzie als universele expressie
Hoewel veel van Miłosz’ gedichten autobiografisch geïnspireerd lijken, beschouwde hij poëzie als meer dan een persoonlijke uitlaatklep. Voor hem was het een medium om alle facetten van de menselijke conditie te belichten. Zijn werk is gekenmerkt door een veelstemmigheid waarin hij verschillende perspectieven inneemt en in de huid van anderen kruipt.
Op formeel vlak zocht Miłosz naar een ‘ruimere vorm’. Hij werd soms een klassieke dichter genoemd vanwege zijn beheersing van traditionele dichtvormen, maar zijn poëzie bevatte ook experimentele elementen. Hij probeerde een hybride vorm te ontwikkelen, ergens tussen proza en poëzie, waarin filosofische en morele beschouwingen samengaan met zintuiglijke waarnemingen.
De grenzen van de taal
Ondanks zijn literaire virtuositeit bleef Miłosz zich bewust van de beperkingen van taal. Poëzie schrijven was voor hem een paradoxale onderneming, vol dilemma’s en tegenstellingen. Een van die eeuwige dilemma’s betrof de onmacht van taal om de essentie van de werkelijkheid volledig te vatten. In zijn gedicht Meer niet erkent hij hoe taal telkens tekortschiet om de kern van mens en wereld uit te drukken.
De laatste jaren: Religie en filosofie
In de latere decennia van zijn leven verschoof de thematiek in Miłosz’ werk steeds meer naar filosofische en religieuze vragen. Hoewel zijn fascinatie voor visuele details bleef bestaan, verschoof zijn aandacht naar het metafysische. Hij zocht—gestuurd door diepgaande filosofische en theologische lectuur—naar een verklaring voor de gespletenheid van de wereld: enerzijds de esthetische pracht, anderzijds het lijden en de onvermijdelijke vergankelijkheid.
Opvallend is zijn verlangen naar een universeel herstel aan het einde der tijden. In zijn afscheidsgedicht voor zijn overleden vrouw spreekt hij over de ‘terugkeer van elk ogenblik’—een hoopvolle visie op een ultieme verlossing. Toch bleef zijn geloof in verlossing altijd doordrongen van scepsis en twijfel. Ook op hoge leeftijd bleef Miłosz een ‘extatisch pessimist’.
Een dichter vergeet niet
Czeslaw Milosz
Mosae Sonetto 164 blz.
Interessant om te lezen is: waarom het vertalen van poëzie een ondankbare taak is.
Hoe krijg je een betere band met je hond
06 januari 2023
Anders dan andere hondenboeken
Liz Wolting werkt al jarenlang met honden en is gespecialiseerd in honden met zware gedragsproblemen. Binnen haar trainingscentrum vangt zij, samen met haar team, jaarlijks zo’n duizend honden op. Deze dieren, die elders geen kans meer krijgen, kunnen daardoor succesvol herplaatst worden.
Door dagelijks intensief met honden om te gaan, heeft zij in de loop der jaren deze ‘vrienden’ van binnen en buiten leren kennen. Haar studie diergeneeskunde maakt het plaatje compleet. Het boek is zojuist verschenen. Te bestellen in onze boekwinkel.
In het boek 'Natuurlijk in balans met je hond' maak je kennis met haar nieuwe inzichten en ervaring met heldere, begrijpbare uitleg. De link tussen mens en hond en de grote invloed van mensen op onze hedendaagse huisdieren worden in dit boek uitvoerig behandeld. Aangevuld met leuke oefeningen om de band tussen je viervoeter en jezelf te versterken en leuke weetjes over de intelligentie van je hond.
Liz Wolting
De auteur Liz Wolting uit Maastricht is eigenaresse van en gedragstherapeute bij Animal’s Faith. In 2009 is ze dit centrum gestart. Liz neemt niet alleen de dagelijkse bedrijfsvoering voor haar rekening. Met een onuitputtelijke bron aan passie en ambitie werkt ze om het welzijn van zo veel mogelijk dieren te verbeteren.
Inleiding
Uitvallen aan de lijn, trekken, blaffen, grommen, bijten, opspringen, slopen, huilen, ongehoorzaamheid en nog vele andere gedragingen zijn zaken die wij binnen mijn bedrijf Animal’s Faith dagelijks meemaken. Het aantal gedragsproblemen bij honden in West-Europa is gigantisch hoog. Maar hoe kan dit toch? Hoe kan het dat in landen waar men zoveel om huisdieren geeft, deze juist zoveel probleemgedrag vertonen? Om daar meer zicht op te krijgen, heb ik dit boek geschreven.
Ik wil zo veel mogelijk mensen helpen hun hond te leren begrijpen, zodat iedereen de prettige en harmonieuze samenwerking die ik dagelijks met mijn eigen en andermans honden beleef, ook kan gaan ervaren. Het is de bedoeling je in dit boek meer inzicht te geven in de taal en in de gedachtegang van honden en in de rol die wij in het leven van onze honden spelen.
Gedragscentrum
In ons dierengedragscentrum trainen wij jaarlijks zo’n duizend honden met ernstige gedragsproblemen. Al van jongs af aan heb ik een speciale band met en een grote liefde voor dieren. Ik ben dan ook al heel vroeg begonnen met werken bij verschillende dierenartsen en gedragsdeskundigen. Sinds mijn geboorte was ik beste vrienden met de honden van mijn ouders en ik trok vaak meer met hen op dan met mijn broers en zussen.
Door de jaren heen heb ik elke gangbare training gezien en gevolgd, van clickertraining tot KNPV(Koninklijke Nederlandse Politiehond Vereniging, het africhten van politie-, speur- en reddingshonden) en alles wat ertussenin zit. Ik heb tientallen boeken over hondengedrag gelezen, elk weer met andere inzichten. Ik bestudeerde al heel vroeg de taal die huishonden onderling gebruiken en ben dit later uit gaan breiden naar het bestuderen van straathonden, dingo’s en wolven.
Toen ik in 2009 mijn eigen gedragscentrum oprichtte, heb ik al mijn opgedane kennis onder de loep genomen en gebundeld tot een formule waarmee ik honden van euthanasie kan redden. Honden die vaak al door vele collega-gedragsdeskundigen getraind en opgegeven zijn. Omdat ik het werken met honden simpel en logisch houd – voor onszelf, maar zeker voor de hond – begrijpt elke hond bij ons wat er van hem verwacht wordt en leert hij inzien hoe fijn het kan zijn om met mensen samen te werken. Wederzijds respect is altijd het allerbelangrijkste in mijn trainingen.
Duidelijk maken hondentaal
In dit boek wil ik je duidelijk maken hoe mooi en logisch de hondentaal is, en hoe mensen deze op een gemakkelijke manier kunnen leren. Bovendien wil ik je bewust maken van de grote invloed die wijzelf op onze honden hebben, zodat je ook beter naar jezelf leert kijken en je meer bewust wordt van je eigen gemoedstoestand en de invloed die deze op alles om je heen heeft. Dit is namelijk uiterst belangrijk wanneer je op een fijne manier met je hond wil leren communiceren.
Het advies van Liz Wolting
Je zult in dit boek waarschijnlijk dingen tegenkomen die je niet wist of die je altijd anders hebt geleerd. De meningen over honden en hun gedrag lopen soms zeer uiteen. Mijn advies is altijd om de hond zelf het antwoord te laten geven: wordt de hond kalmer, stabieler en gelukkiger, dan ben je goed bezig; wordt hij drukker, instabieler en gestrester, dan klopt er waarschijnlijk iets niet helemaal.
Heb je eenmaal geleerd hoe je kunt aanvoelen wat de hond voelt, dan zal je vanzelf tot de conclusie komen dat er geen twijfel meer mogelijk is over wat onze honden nodig hebben.
Hopelijk heb je net zoveel plezier aan het lezen van dit boek, als ik had aan het schrijven ervan en brengt het je hond en jou een stuk dichterbij elkaar.
Bestel het boek in onze boekwinkel. in paperback of e-book bij bol.com
Lees tip: Wij planten bomen voor een groene toekomst
Dr. Niels Groen geeft uitleg in De Bodemloze Put
Problemen met ICT-systemen bij Belastingdienst en andere overheden. ‘Inning belasting kan in gevaar komen’, zegt de belastingdienst in de Volkskrant. Jule Peeters in de Limburger: Gebrek aan kennis en desineteresse. Dr. Niels Groen promoveerde met zijn proefschrift De Bodemloze Put met als ondertitel Escalerend commitment in publieke IT-projecten. Hierin wordt uit de doeken gedaan waarom dergelijk grote projecten mislukken. In deze uitgave staat beschreven wat er bij de Belastingdienst is gebeurd. Niets menselijks is de Belastingdienst vreemd. Hieronder een korte uitleg van de auteur.
Het falen van publieke IT-projecten
Er is al veel onderzoek gedaan naar het succes of falen van IT-projecten, zowel in de publieke als in de private sector. Deze onderzoeken zijn voornamelijk gericht geweest op het verklaren van variantie in de uitkomst van IT-projecten aan de hand van succes- of faalfactoren. Het onderzoek naar succes- en faalfactoren in IT-projecten heeft echter nog niet geleid tot significante verbeteringen in de praktijk. Een verklaring hiervoor is dat het denken in succes- en faalfactoren leidt tot een (te) vereenvoudigd denken over de complexe processen van IT-projecten.
Definitie van ‘falen’
Eén van de redenen voor de nadruk op factor-georiënteerd onderzoek is de manier waarop ‘falen’ tot op heden algemeen wordt gedefinieerd. In deze definitie wordt falen uitgelegd als het onvermogen om het project volgens plan uit te voeren. Het betekent dat een project dat niet de vooraf vastgestelde resultaten oplevert, of dat doet tegen hogere kosten of met een langere doorlooptijd dan gepland, moet worden beschouwd als een gefaald project. Deze definitie van falen is illustratief voor het heersende gedachtepatroon in de aansturing van organisaties, zowel in de publieke als private sector, waarbij bekwaam management gelijk staat aan het vermogen om de werkelijkheid vorm te geven volgens plan.
Escalatie
Project-escalatie is een vorm van escalerend commitment ten aanzien van een falende handelswijze in de specifieke context van projecten. Het fenomeen van escalerend commitment is onder andere bekend van het gedrag van bevelhebbers bij militaire interventies, waarbij de Vietnamoorlog het meest bekende voorbeeld is. Er is sprake van escalerend commitment wanneer een beslisser duidelijke feedback krijgt dat zijn handelswijze niet werkt, maar door diverse omstandigheden toch gecommitteerd is om vast te houden aan deze handelswijze. Dit commitment escaleert doordat het voor de beslisser, naarmate hij langer heeft volgehouden, het alleen maar moeilijker wordt om op zijn gekozen handelswijze terug te komen.
Waarom grijpt men niet in
Behalve van het voorbeeld van de Vietnamoorlog kennen velen van ons dit fenomeen ook van alledaagse situaties, zoals bij het wachten op een lift. Als je lange tijd op een lift staat te wachten, begin je te overwegen om de trap te nemen. Doordat je echter al lange tijd op de lift staat te wachten, lijkt het je niet verstandig meer om van handelswijze te veranderen, bijvoorbeeld omdat je verwacht dat de lift er nu wel bijna is, of omdat anders de reeds verstreken wachttijd voor niks is geweest. Deze motivaties worden alleen maar sterker nadat je nog langer wacht. Misschien is de lift echter wel defect en blijf je zodoende op een lift wachten die nooit komt. Een ander voorbeeld van escalerend commitment in het dagelijks.
Lees meer over De Bodemloze Put van Dr. Niels Groen. Verkrijgbaar als paperback en e-book.
Prettig leesbaar - Zolang er mensen zijn zijn er stemmen
Journalist Paul Custers bood het bestuur van Stichting Weerklank aan in de wereld van het 'stemmen horen' te duiken. In de inleiding neemt hij de lezer mee in zijn wijze van benadering van dit onderwerp en het ontstaan van dit boek.
Bij twijfel zeker doen – voor de relatietwijfelaar
Twijfels over je relatie? Dan ben je een relatietwijfelaar. Je kunt twijfelen of je een relatie moet aangaan of twijfelen aan je huidige relatie in de zin van 'zit het er nog in?' Je krijgt in dit praktische boek een
Verder niets bijzonders
15 februari 2017
Nu verkrijgbaar: Hoensbroek in de oorlogsjaren
Verder niets bijzonders, anekdotes over Hoensbroek in bezettingstijd vertelt het verhaal van het Limburgse Hoensbroek in oorlogsjaren. Dit verhaal wordt aan de hand van de ervaringen van Jan Lodewijk Albert Custers omschreven door zijn zoon, Paul Custers.
Alweer een christelijke feestdag
16 februari 2024
Alweer een feestdag: verdiepende inzichten in christelijke feestdagen
Terug naar de Betekenis
In het meeslepende werk Alweer een feestdag neemt auteur Guus Martens ons mee op een verhelderende reis door de wereld van de christelijke feestdagen. Dit boek werpt een licht op de diepgaande betekenis van deze vieringen en onderzoekt hoe we ze in onze moderne tijd opnieuw vorm kunnen geven. Geschikt voor hen die nieuwsgierig zijn naar de wortels van deze feestdagen en voor degenen die een diepere dimensie aan deze vieringen willen geven.
De oorsprong en relevantie van christelijke feestdagen
Martens begint zijn betoog met een meeslepende introductie, waarin hij de redenen voor dit boek uit de doeken doet. Hij bekritiseert het hedendaagse gebrek aan kennis over de ware betekenis van verschillende feestdagen. Tegenwoordig lijken we deze vieringen voornamelijk te omarmen vanwege traditie en gezelligheid, terwijl de religieuze essentie vaak naar de achtergrond verschuift. Martens wil ons laten zien dat de christelijke feestdagen daadwerkelijk relevant zijn en nog altijd veel te bieden hebben.
Een diepere duik in feestdagen
De auteur belicht uitgebreid alle vooraanstaande christelijke feestdagen, zoals Kerst, Pasen, Hemelvaart, Pinksteren, en Allerzielen. Per viering ontleedt hij de historische achtergrond en diepere betekenis, terwijl hij tevens reflecteert op hoe we deze vieringen in de hedendaagse wereld kunnen herontdekken. Martens benadrukt de noodzaak om deze feestdagen niet enkel als aangename momenten te beschouwen, maar ook als waardevolle periodes voor introspectie en bezinning.
De verbinding tussen feestdagen en de hedendaagse maatschappij
Een cruciaal thema dat door het boek heen geweven is, behandelt de interactie tussen christelijke feestdagen en de seculiere samenleving. Martens gaat diep in op hoe we deze vieringen kunnen omarmen in een wereld waar religie ogenschijnlijk aan belang inboet. Hij illustreert dat deze feestdagen ook voor niet-gelovigen veel te bieden hebben en onderstreept het belang om momenten van reflectie te koesteren.
Een verrijkend geschrift voor allen
Alweer een feestdag is een boeiende leeservaring, ongeacht religieuze overtuiging. Martens presenteert zijn gedachten glashelder en toegankelijk, en weet lezers te boeien met zijn persoonlijke verhalen en boeiende anekdotes. Dit boek is geschikt voor zowel gelovigen als niet-gelovigen en kan dienen als inspiratie om een diepere betekenis te geven aan onze feestdagen. Helaas is deze uitgave alleen via boekenplan verkrijgbaar. Stuur een email naar info@boekenplan.nl
Mijn verleden in Limburg: een persoonlijk stukje mijngeschiedenis
Limburg ademt historie. Voor velen is het een streek van heuvels, tradities en bourgondisch leven. Voor mij is het ook een land vol steenkoolstof en verhalen van mijnwerkers. Dit is mijn verhaal, geworteld in een stukje Limburg dat ooit door kolen werd gedreven.
Van Friesland naar Limburg: een reis vol uitdagingen
Mijn grootouders lieten alles achter. Vanuit de weidse velden van Friesland en het rokerige Ruhrgebied vonden ze hun bestemming in Limburg. Een streek die hen werk bood, maar ook een plek waar ze vreemdelingen waren. Samen met andere migranten bouwden ze een leven op, tussen Limburgers die hun eigen gewoontes en gebruiken kenden.
Het leven in de mijnstreek was niet makkelijk. Mijnwerkers trotseerden lange dagen, donkere gangen en gevaarlijke omstandigheden. Hun vrouwen hielden het gezin draaiende, vaak onder zware druk. Toch was er ook gemeenschapszin, solidariteit en een bijzondere band tussen de bewoners van deze unieke streek.
De steenkool: rijkdom en ramp voor Limburg
Limburg was het kloppende hart van de Nederlandse kolenindustrie. Vanaf 1890 doken de eerste mijnschachten op. Oranje-Nassau, de Staatsmijn Emma, de Hendrik. Namen die historie schreven. Deze mijnen voedden de Nederlandse industrie en verwarmden huizen. Maar ze vroegen ook offers. Mijnwerkers werkten in het stof, blootgesteld aan gevaren die hun leven kort maakten.
Na de Tweede Wereldoorlog veranderde alles. De vraag naar kolen daalde en de mijnen sloten hun deuren. In 1965 viel het doek voor de Staatsmijn Emma. Met de sluiting kwam ook een harde werkelijkheid: werkloosheid, armoede en een streek die haar identiteit opnieuw moest vinden.
Verhalen van veerkracht en herinnering
Wiel Hoekstra, zoon van een mijnwerker, brengt deze geschiedenis tot leven. In zijn boek Mijn verleden schetst hij het mijnwerkersbestaan met eerlijkheid en nuance. De invloed van mijndirecties en de katholieke kerk krijgt de ruimte, net als de veerkracht van de arbeiders en hun gezinnen.
Met een scherp oog voor detail beschrijft Hoekstra het leven in mijnwerkerskolonies zoals Nieuw Einde. Hij toont hoe gemeenschappen zich vormden, hoe liedjes van Carboon verhalen vertelden en hoe mensen zich staande hielden in tijden van verandering.
Kritisch én liefdevol
Wat dit boek bijzonder maakt, is de balans tussen kritiek en waardering. Hoekstra benoemt de misstanden, maar is nooit rancuneus. Hij beschrijft met liefde de streek van zijn jeugd, zijn ouders en de mensen die deze geschiedenis kleur gaven. Zijn wetenschappelijke achtergrond helpt hem om complexe thema’s toegankelijk te maken.
Het boek Mijn verleden bevat geen illustraties. Dit lijkt misschien een gemis, maar het voorkomt dat de lezer blijft hangen in plaatjes zonder de diepte van de tekst te ervaren. Elk woord krijgt de aandacht die het verdient.
De erfenis van de mijnstreek
Vandaag de dag zijn er nog sporen van de mijnbouw in de Oostelijke Mijnstreek. Schachten en mijngebouwen herinneren aan een tijd die niet vergeten mag worden. Musea houden de geschiedenis levend. Toch kampt de regio nog steeds met uitdagingen zoals werkloosheid en armoede.
De verhalen van toen blijven relevant. Ze herinneren ons aan een tijd waarin Limburgers, en nieuwkomers, samen bouwden aan een toekomst. Een toekomst die uiteindelijk werd ingehaald door verandering, maar die ons ook leert over veerkracht, gemeenschap en de waarde van herinnering.
Waar te vinden?
Wiel Hoekstra's boek is uitgegeven door Boekenplan. Je vindt het boek Mijn verleden bij de boekhandels en websites zoals bol.com. Een absolute aanrader voor wie de ziel van Limburg wil begrijpen.
