Hoe kan ik een boek beter uitgeven, promoten, verkopen

Lees de verhalen uit het oudste cultuurland

Reisverhalen zijn er wel maar legenden uit Ethiopië zijn duidelijk onderbelicht. Een verhaal uit dit oudste cultuurland:
Ethiopië, het land van contrasten! Ethiopië is een land dat zich (zeker de laatste jaren) aan het ontsluiten is voor de geïnteresseerde en avontuurlijke reiziger – wij willen u dan ook die reisverhalen over Ethiopie niet onthouden.

Westerse associaties van hongerige kinderen en vele oorlogen verdwijnen naar de achtergrond. De aandacht is nu gevestigd op de eeuwenoude culturele rijkdommen, de schitterende veelzijdige natuur met zijn bijzondere planten en dieren die alleen in Ethiopië voorkomen en vooral de diversiteit aan volkeren. Ethiopië is geen doorsnee Afrikaans land; geen gemiddelde Afrikaanse vakantiebestemming. Het is nooit gekoloniseerd. De Ethiopische christenen vertellen je met trots dat hun land tot een van de oudste christelijke naties in de wereld behoort. Het bezoek dat de koningin van Sheba ooit bracht aan koning Salomon ligt hieraan ten grondslag. Ethiopië is ook het land waar (tot nu toe) de christenen en islamieten gebroederlijk naast elkaar leven. Bijzonder is dat de originele Ark des Verbonds zich in Ethiopië bevindt en wel in de kapel van de Maria-van-Zion-kerk in Aksum. Ook wordt Ethiopië genoemd als land waar de oudste mens heeft gewoond; er zijn mensenbotten van vier miljoen jaar oud gevonden. Ethiopië is een koffieland en wordt gezien als het land waar oorspronkelijk de koffie vandaan komt. Er bestaat een boeiende Ethiopische legende1) over de ontdekking van het gewas. Naast de vele koffieplantages bestaat er een eeuwenoude koffieceremonie die nu nog steeds wordt toegepast. Menig reiziger wordt hiervoor uitgenodigd.

Ethiopië is een land van contrasten, rijk aan natuur, cultuur en tradities. Maar het is ook een van de armste landen van de wereld. In de steden zie je kolossale gebouwen, niet ver ervandaan armzalige hutjes waar de armoede rondwaart. Op het platteland is het al niet veel beter. Het land produceert niet genoeg om alle monden te vullen. Het is triest dat delen van het land nog steeds met voedselhulp moet worden geholpen. In het noorden ervaar je de christelijke oorsprong met zijn plaatsen Lalibela, Gondar, Aksum maar in het noordoosten vind je ook de plaats Harar, een oude ommuurde islamitische stad. Het zuiden wordt bewoond door kleurrijke volkeren en stammen. Waarvan enkele nog leven volgens eeuwenoude tradities. Ethiopië is ook het land waar zomaar een steen tegen je auto keilt maar waar ook ineens een klein handje je hand pakt en een kind met opgeheven gezichtje en glinsterende ogen met je meeloopt. De bevolking is over het algemeen bijzonder gastvrij en vriendelijk.

Het land is zich aan het ontwikkelen … maar jammer genoeg heeft de gewone bevolking hier nauwelijks profijt van. Er wordt hard gewerkt aan de infrastructuur, in de steden verrijzen steeds meer gebouwen, buitenlanders investeren in koffie-, mais-, rijst- en suikerprojecten, soms ten koste van land waar bevolkingsgroepen al eeuwenlang wonen. Daarentegen zijn er veel gezinnen die nog steeds leven van één maaltijd per dag.
Ethiopië is een interessant land waar nog veel te ontdekken valt. Geïnteresseerden en toekomstige reizigers kunnen thuis op de bank al beginnen met het schitterende land te ontdekken door middel van de aangeboden boeken op deze pagina. Zo biedt Het land van de verbrande gezichten een beeld van hoe het ‘toen’ was. Konjo nö geeft onder andere verslag van de reis die verschillende reisorganisaties aanbieden Dink nesh, verhaalt over een individuele reis langs bekende en onbekende plaatsen. Tadijas geeft een kijkje in het leven van de kinderen en Ethiopië, ongekend anders laat je kennismaken met bijzondere plaatsen, bevolkingsgroepen, legenden en spreekwoorden.
 

Ine Andreoli

1) Een legende: ‘Kaldi de geitenhoeder, liep op een dag met zijn kudde in de buurt van een klooster. De geiten waren zoals gewoonlijk rustig en graasden. Kaldi zat op een steen, een beetje te dommelen, totdat hij in de gaten kreeg dat hij enkele geiten miste. Hij vond ze terug in de bergen waar ze zich opmerkelijk dartel en levendig gedroegen. Hij ontdekte dat ze vruchten van een onbekende struik hadden gegeten. Voorzichtig probeerde hij ze ook en het bracht hem in een zodanige opgewekte staat dat hij die nacht de slaap niet kon vatten; hij bleef oplettend en was niet moe. Toen hij de volgende dag zijn beleving aan de monniken vertelde , kregen die belangstelling voor de struik. Ze gingen er ijverig mee aan de slag, ze kookte en zeefden de vruchten en bladeren. Het uiteindelijke eindproduct dronken ze en het resultaat was dat ze de hele nacht door konden bidden zonder zich moe te voelen. Niet lang daarna liet een van de monniken per ongeluk een tak met vruchten dichtbij het vuur liggen; de vruchten verkoolden. Op dat moment kwam er een heerlijke geur vrij. Een monnik stampte de verkoolde vruchten fijn deed het in een potje met water en liet dit op een vuurtje trekken … en zo ontstond het eerste kopje koffie.’